چالش محاسبه شارژ ساختمان برای بخش های مختلف

شارژ ساختمان به معنای هزینه‌های مشترکی است که برای نگهداری و بهبود عملکرد ساختمان و ارائه خدمات به ساکنان و مستاجران آن انجام می‌شود. این هزینه‌ها معمولاً شامل مواردی مانند نگهداری و تعمیرات ساختمان، خدمات امنیتی و نظافت، پرداخت قبوض انرژی و آب، بیمه‌های مربوط به ساختمان و سایر خدمات مشترک دیگر می‌شود. تعیین مقدار و تقسیم این هزینه‌ها بین ساکنان و مستاجران معمولاً توسط مدیریت ساختمان یا شورای مشترک (هیئت مدیره) ساختمان انجام می‌شود.

چالش پرداخت شارژ ماهانه ساختمان تقریبا در همه مجتمع‌های مسکونی )ساختمان‌های 4 واحدی و بالاتر) وجود دارد با این تفاوت که در مجتمع‌های زیر 10 واحد، بدهی ساکنان خفیف و در مجتمع‌‌های بالای 30 واحد، شدت اختلافات داخلی ساکنان برسر نحوه محاسبه شارژ و میزان تاخیر در پرداخت آن فوق‌العاده زیاد است.

به همین دلیل است که انتخاب مدیرساختمان در مجتمع‌ها کاری بس دشوار محسوب می‌شود تا جایی که به دلیل پرهیز اعضا از مدیر شدن، گاهی اوقات حضار مجبور به قرعه‌کشی می‌شوند تا برنده بدشانس برای دوره‌ای 6 ماهه یا حداکثر یکساله، مسوولیت سنگین مدیریت ساختمان را برعهده بگیرد. وصول شارژ ماهانه سخت‌ترین مسوولیت یک مدیر ساختمان و هزینه‌کرد آن ساده‌ترین و جذاب‌ترین بخش از این مسوولیت به حساب می‌آید! گاهی اوقات آنچه باعث مقاومت ساکنان در پرداخت شارژ می‌شود، رفتار سلیقه‌ای و از نگاه ساکنان غیرمنطقی مدیر در هزینه موجودی صندوق ساختمان است. که در ذیل به چند مورد اشاره می نماییم.

 

1-   چالش محاسبه نصب آسانسور و تاثیر طبقات در آن

آیا ساکنین طبقه همکف و یا طبقه اول می‌توانند از پرداخت هزینه‌های آسانسور مانند هزینه نصب و تعبیه کردن آن و پرداخت شارژ ساختمان و هزینه‌های تعمیر و بازرسی خودداری کنند؟ ممکن است این سوال برای شما هم پیش آمده باشد که طبق ماده ۲۳ قانون تملک آپارتمان‌ها در مورد قوانین استفاده از آسانسور، اعتراض ساکنین طبقات همکف و یا اول مبنی بر عدم پرداخت هزینه‌های مربوط به آسانسور به علت استفاده نکردن از آن، قابل پذیرش نیست. در ادامه مثالی برای روشن شدن بهتر مسئله امتناع از پرداخت شارژ ساختمان توسط ساکنین طبقات همکف و یا اول می‌زنیم. اگر در ساختمانی سه یا چهار طبقه، مالکین طبقه سوم و دوم (و چهارم در مورد ساختمان چهار طبقه)، قصد نصب آسانسور داشته باشند و مکانی هم برای تعبیه شدن آسانسور از پیش تعیین شده است، در صورت مخالفت ساکنین طبقه اول و طبقه همکف می‌توانند برای نصب آسانسور اقدام کنند.طبق ماده چهارم قانون تملک آپارتمان‌ها، اگر مجموع مساحت طبقات بالایی یعنی طبقات سوم و دوم (و چهارم) از مساحت واحد طبقه اول و همکف بیشتر باشد، سایر مالکین می‌توانند به صورت قانونی حق‌السهم نصب آسانسور را به همراه خسارات احتمالی از مالکین معترض دریافت کنند.

 

2-   چالش شارژ واحدهای خالی

ممکن است واحدی مسکونی یا تجاری به دلایل مختلفی مانند مسافرت، عدم حضور ساکنین در آن واحد و به اجاره نرفتن واحد، خالی بماند. در این هنگام ساکنین آپارتمان در رابطه با پرداخت شارژ آپارتمان با مشکلات و ابهاماتی مواجه می‌شوند. طبق ماده چهارم قانون تملک آپارتمان‌ها و قوانین آسانسور، پرداخت حق شارژ ساختمان‌ به صورت ماهانه الزامی است و استفاده و عدم استفاده از آن تأثیری بر نحوه پرداخت و یا عدم پرداخت حق شارژ آپارتمان ندارد. حق شارژ ساختمان ربطی به حضور ساکنین در ساختمان ندارد و همه موظف به پرداخت هزینه‌های قسمت­­ های مشترک هستند. خواه این پرداخت از طریق نرم افزار مدیریت مجتمع آپارتمان ماها صورت گیرد خواه به صورت سنتی و دستی. حق شارژ آپارتمان وظیفه ای بر گردن تمام اهالی ساختمان است.

 

3-   محاسبه شارژ حیاط خلوت و تاثیر آن بر طبقات فوقانی

همانگونه که ساکنین طبقه اول تلاش می کنند نسبت به پرداخت هزینه شارژ آسانسور خودداری کنند همین مسئله نیز در مورد حیاط خلوت و ساکنین طبقات بالا وجود دارد. بسیاری بر این باور هستند حق پرداخت شارژ نگهداری از حیاط خلوت تنها بر عهده ساکنین طبقه اول می باشد ولی این در صورتی است که هزینه حیاط خلوت باید بین تمامی ساکنین تقسیم شده و به صورت برابر هزینه ها را پرداخت کنند. این هزینه ها می تواند شامل نگهداری از گیاهان ، تعمیر و نگهداری و بهینه سازی این بخش باشد.

 

4-   چالش محاسبه شارژ بخش های تجاری

در برخی از مجتمع های مسکونی بخش های زیرین به واحدهای تجاری اختصاص داده می شود که نحوه محاسبه هزینه شارژ آن ها نسبت به دیگر بخش های مجتمع متفاوت می باشد. چالش مدیر ساختمان زمانی بیشتر می شود که شما متوجه می شوید این واحدهای تجاری به منظور تامین هزینه های خود از تبلیغات محیطی نیز استفاده می کنند و در اصل برای خود درآمد زایی دارند. تحت تاثیر همین مسئله است که یک نرم افزار مدیریت ساختمان می تواند تا حد زیادی مسئله محاسبه این بخش ها را برعهده بگیرد.

5-   چالش هزینه تعمیر و نگهداری‌ دوره‌‌ای‌

امروزه‌ آسانسورها در ساختمان‌های‌ تجاری‌ و مسکونی ‌، جزء تاسیسات‌ اساسی‌ به‌ شمار می‌روند. هر چند که‌ تعمیر و نگهداری‌ دوره‌‌ای‌ آسانسورها از ط‌رف‌ مالکین‌ انجام‌ می‌ شود ولیکن‌ بروز حوادث‌ ناشی‌ از سهل‌‌انگاری‌ در نگهداری‌ آنها سبب ورود صدمات‌ جانی‌ به‌ استفاده‌کنندگان‌ از آسانسور می‌‌گردد. با جمع آوری بموقع شارژ ساختمان و هزینه ها، مدیران امکان تامین هزینه های تعمیر و نگهداری و حتی بیمه ساختمان را به راحتی خواهند داشت.

·       بیمه مسئولیت مدنی نگهداری آسانسور

·       بیمه مسئولیت مدنی نگهداری آسانسور‌ غرامت‌ فوت‌ و نقص‌عضو سرنشینان‌ آسانسور را در صورت‌ وقوع‌ حوادث‌ جبران‌ می‌نماید.

با توجه به شرایط مندرج در بیمه نامه ممکن است خطرات در یکی از سطوح ذیل مورد پوشش قرار گیرد:

·       غرامت فوت ، نقص عضو و هزینه پزشکی

 

§       در آسانسورهای باربر مالک آسانسور می تواند علاوه بر پوشش جانی، پوشش مالی را نیز در بیمه نامه خود پیش بینی کند.

انجام دادن تمامی کارهای محاسباتی ساختمان توسط نرم افزار مدیریت

با توجه به یکپارچه نبودن سیستم‌های فعلی مدیریت ساختمان‌ها و عدم وجود ارتباط کافی بین مدیران، حسابداران و ساکنین، محاسبه و اطلاع‌رسانی مبلغ شارژ و دریافت وجوه و ارائه رسید پرداخت برای بسیاری از مدیران و ساکنین، زمان بر است. همچنین مدیریت و ساکنین این مجتمع‌ها با توجه به سلایق و نظرات متفاوت و فرآیندهای کاری فی‌مابین با مشکلاتی روبرو هستند که تمامی آنها با بهره‌ گیری از پیشرفت تکنولوژی و سامانه آپارتمان ماها، قابل حل می‌باشد. نرم افزار مدیریت ساختمان  روش های ثبت اطلاعات را به گونه ای بی نظیر تغییر داده است، به شکلی که در عین حفظ سادگی نرم افزار همه کارها بصورت میانبر انجام می شود، یعنی مدت زمانی که شما باید برای ثبت هزینه ها و شارژ های پرداختی واحدها مصرف می شود، بسیار کم است.

هزینه های مشترک از این طریق به سادگی قابل محاسبه می باشد و باید پرداخت شوند، اما در آپارتمان ها این موضوع نیز گاهی موجب ایجاد تنش و اختلاف می شود. این هزینه های مشترک از یک آپارتمان به آپارتمان دیگر نیز متغیر است به طوری که بعضی ساختمان ها تنها قبوض مشترک و هزینه نظافت راه پله ها را دارند و بعضی آپارتمان ها هزینه هایی چون هزینه های چاه آب، پمپ، منبع آب، مرکز حرارت و تهویه، رختشویخانه، تابلوهای برق، کنترل ها، تلفن مرکزی، انبار عمومی ساختمان، اتاق سرایدار، آسانسور، چاه های فاضلاب، گذرگاه های شوت زباله، زنگ اخبار و شیرهای آتش نشانی. تمامی این موارد در یک نرم افزار مدیریت ساختمان آپارتمان ماها قابل تعریف می باشد.

اما امکانات مشترک یک ساختمان هر اندازه که باشد تفاوتی در نحوه پرداخت و لزوم آن ندارد بلکه فقط باید از قبل وظیفه مالکان، مستاجران و مدیر ساختمان معین شده باشد. به این ترتیب اگر در قرارداد اجاره، پرداخت هزینه های مشترک بر عهده مالک باشد و مالک از پرداخت آن خودداری کند، مستاجر می تواند از محل اجاره بها هزینه ها را بپردازد و اگر در قرارداد این هزینه ها بر عهده مستاجر باشد، مدیر ساختمان از او مطالبه می کند و در صورت خودداری به مالک اصلی رجوع می کند. پس در بحث هزینه های مشترک آپارتمان ها و این که بر چه مبنایی تعیین می شوند و آیا قابل اعتراض هستند، گفته می شود تعیین نحوه محاسبه هزینه های مشترک قبل از هر چیز به اراده و تصمیم اهالی ساختمان برمی گردد که می توانند آن را به هر نحوی تعیین کنند و در نرم افزار مدیریت ساختمان آپارتمان ماها جای دهند، اما اگر ساکنان روش خاصی برای این کار تعیین نکرده اند تعیین سهم هر یک از مالکان و استفاده کنندگان از هزینه های مشترک به دو روش انجام می شود. در روش اول آن بخشی که با مساحت زیربنای قسمت اختصاصی ارتباط دارد مثل آب، گاز، گازوئیل، آسفالت پشت بام و به نسبت مساحت واحد به مجموع مساحت قسمت های اختصاصی ساختمان محاسبه می شود و در روش دوم سایر مخارجی که ارتباطی به میزان مساحت زیربنا ندارد مثل هزینه های مربوط به سرایدار، نگهبان، متصدی آسانسور، هزینه نگهداری شوفاژخانه و تاسیسات، تزئینات قسمت های مشترک ساختمان، نظافت محوطه و به طور مساوی محاسبه می شود. اما در هر صورت اگر هر یک از واحدها در مورد سهمیه یا میزان هزینه مربوط به سهم خود معترض باشند می توانند به مدیر ساختمان مراجعه و تقاضای رسیدگی کنند و در صورت رد اعتراض یا ترتیب اثر ندادن به اعتراض به دادگستری مراجعه کنند.