قانون مشترکات ساختمان

قوانین و مقرراتی که در آپارتمان نشینی اعمال می‌شود ، به منظور تحکیم روابط ساکنین بوده و سبب می‌شود اشخاص بتوانند راحت‌تر و ساده‌تر در کنار هم تعامل برقرار کرده و زندگی بهتری را تجربه کنند. در مورد استفاده از مشاعات و اشتراکات نیز چنین قوانینی تنظیم شده است که بیان می‌کند هر یک از ساکنین تا چه حدی می توانند از امکانات یک مجتمع بهره مند شوند. در این بخش قصد داریم نگاهی به مجموعه قوانین حاکم بر اشتراکات ساختمان انداخته و آنها را با شما مورد بررسی قرار دهیم:

1.     فارغ از اینکه ساکن ساختمان ، خود مالک و یا مستاجر باشد ، وظیفه دارند تمامی قوانینی که هیئت مدیره تصویب می کنند را رعایت کرده و نسبت به آرامش و شرایط بهینه ساختمان اقدام کند.

2.     مشترکات ساختمان که می توانند مورد بهره برداری توسط تمامی ساکنین قرار بگیرند ، تحت هیچ شرایطی قابل انتقال نبوده و مختص به ساختمان می باشد. ابن بند از قانون بیان می دارد که مالک و مستاجر این حق فروش و اجاره این بخش ها را نداشته و تنها می توانند خودشان از آن بخش استفاده کنند.

3.     هزینه مشترکات که گاهی اوقات از آن به عنوان هزینه شارژ نیز یاد می شود ، جهت حفظ و نگهداری از ساختمان می باشد و تمامی ساکنین فارغ از اینکه در خانه سکونت دارند یا خیر ، وظیفه دارند نسبت به پرداخت هزینه نگهداری و حق الزحمه کارکنان مبلغی را به صورت ماهانه پرداخت کنند. این هزینه بر اساس متراژ خانه ملکی محاسبه می شود و از یک واحد به واحد دیگر متفاوت بوده و ممکن است تعداد ساکنین نیز بر روی این هزینه تاثیر گذار باشد.

4.     در صورت بروز هرگونه خسارتی بر روی نمای ساختمان تحت تاثیر اینکه حفظ امنیت ساکنین و عابرین بر عهده مالکین می باشد ، باید هزینه در باب تعمیر این بخش پرداخت شود.

5.     در صورتی که هیات مدیره ساختمان مشترکات ساختمان را به درستی مشخص کرده باشد ، هرگونه خرید و فروشی که در ساختمان صورت گیرد ، سبب می شود همراه با بخش اختصصاصی ملک مشتراکات نیز به خریدار انتقال یابد.