در هر مجتمع مسکونی هزینههای مشترکی وجود دارد که تمام ساکنان باید سهم خود را از آن پرداخت کنند.
– در هر مجتمع مسکونی هزینههای مشترکی وجود دارد که تمام ساکنان باید سهم خود را از آن پرداخت کنند. به این هزینههای مشترک در اصطلاح شارژ گفته میشود.
بر اساس ماده ۲۸ قانون تملک آپارتمانها شارژ ساختمان باید صرف هزینههای مربوط به سرایدار، هزینهی آب، برق و گاز مشترک، هزینهی تعمیرات و نگهداری از قسمتهای عمومی آپارتمان، هزینهی نگهداری از گیاهان در محوطهی عمومی و رسیدگی به باغچه و هزینهی اقلام مورد نیاز برای استفاده در بخشهای عمومی (مانند تجهیزات نظافت، تجهیزات الکتریکی و…) شود.
ساکنان ساختمان موظفند در پرداخت هزینههایی که برای حفظ و نگاهداری قسمتهای مشترکبنا مصرف میشود، طبق مقررات زیر مشارکت کنند:
در صورتی که مالکان ترتیب دیگری برای پرداخت هزینههایمشترک پیشبینی نکرده باشند، سهم هریک از مالکان یا استفادهکنندگان از هزینههای مشترک آن قسمت که ارتباط با مساحتزیربنای قسمت اختصاصی دارد از قبیل آب، گازوئیل، آسفالتپشت بام و … به ترتیب مقرر در ماده ۴ قانون تملک آپارتمانها و سایر مخارج که ارتباطی به میزان مساحت زیربنا ندارد از قبیلهزینههای مربوط به سرایدار، نگهبان، متصدی آسانسور، هزینه نگاهداری تأسیسات، باغبان، تزیینات قسمتهای مشترک و غیرهبطور مساوی بین مالکان یا استفادهکنندگان تقسیم میشود. تعیینسهم هر یک از مالکان یا استفادهکنندگان با مدیر ساختمان است.
اگر به موجب اجارهنامه یا قرارداد خصوصیپرداخت هزینههای مشترک به عهده مالک باشد و مالک از پرداختآن استنکاف کند، مستأجر میتواند از محل اجاره شارژ را پرداخت کند و در صورتی که پرداخت شارژ به عهده استفادهکننده باشد و از پرداخت استنکاف کند، مدیر ساختمان میتوانند علاوه بر مراجعه به استفادهکننده، به مالکاصلی نیز مراجعه کند.
طبق ماده ۲۴ قانون تملک آپارتمان ها هریک از ساکنان آپارتمان که در مورد سهمیه یا میزان هزینهمربوط به سهم خود معترض باشد میتواند به مدیر مراجعه و تقاضای رسیدگی کند در صورت عدم رسیدگی یا رد اعتراض شریک میتواند به مراجع صلاحیتدار قضایی مراجعه کند.